In de laatste week van februari werd steeds duidelijker dat de Russen de oorlog in Oekraïne uitbreiden; troepen trekken het land binnen, bombardementen en raketaanvallen zijn aan de orde van de dag. En natuurlijk zijn wij bezorgd vanuit de Stichting Welzijn Oekraïense Kinderen hoe dit verder gaat. Het contact met de directeur van het weeshuis, Natalia leverde op dat er 2 of 3 kinderen waren die met spoed weg moesten en eigenlijk geen plek hadden waar ze naartoe konden. Geen ouders, geen familie of een ander onderkomen. “We halen ze op” was het unanieme besluit van het bestuur van SWOK.
Op zaterdagochtend 27 februari zijn Gert-Jan Fisscher en ondergetekende in de auto gestapt om de daad bij het woord te voegen. Ruim 1300 kilometer tot de grens Polen-Oekraïne stond ons te wachten om de kinderen op zondagochtend (28 Februari) over gedragen te krijgen. Gelukkig konden we overnachten in een appartement op 100 kilometer voor de grens met Oekraïne. In de nacht werden wij wakker van de straaljagers die overvlogen, zonder een idee te hebben voor wie ze waren.
Uiteindelijk hebben we zondagochtend Natalia, Svyatoslav en Victoria in onze armen gesloten en zijn met de kinderen teruggereden naar Nederland. De indrukken van de dreiging en de hopeloze mensen aan de grens gaat nooit meer weg. Mensen die met hun kinderen en wat spullen weggaan zonder te weten of ze ooit terugkomen in hun thuisland. Blij dat we 2 kinderen op hebben kunnen halen. De derde kon niet op tijd zijn vanwege raketaanvallen.
Als het nodig is gaan we opnieuw.
Groeten Gert-Jan en Ellen
